प्रतीकात्मक Good Marathi articles
Kamala mill कमला मिल दुर्घटना
जळीतकांड… अग्नितांडवातून बाहेर आल्यावर…
वर्ष होऊन गेल मुंबईत येऊन… या काळात ब-याच वाईट घटना पाहील्या… मग ती घाटकोपर इमारत दुर्घटना असो, भेंडी बाजारची कोसळलेली इमारत असो, २९ तारखेला पावसानं बंद केलेली मुंबई असो किंवा आत्ता मागच्या ३ महीन्यापुर्वी झालेली एल्फिन्स्टनची चेंगराचेंगरी असो… या सगळ्या घटना घडल्या यात कितीतरी निष्पापांचे जिव गेले… पत्रकार म्हणुन या सगळ्यांच्या बातम्या केल्या… यात ज्यांनी जिव गमावला त्यांच्या नातेवाईक, मित्र यांच्या वेदना पाहून मलाही दुःख झाले होते… दिवसभर करमत नव्हत… मन लागत नव्हत… पण पुन्हा ती घटना विसरून काम सुरू होतं… पण मनातून कधी न जाणारी थक्क करणारी घटना रात्री घडली ती म्हणजे कमला मिल कंपाऊंड च्या आत लागलेली आग…
रात्रीचे १२.१५ वाजले होते… माझी नाईट सुरु होऊन दुसराच दिवस होता… नेहमीप्रमाणे सकाळच्या बुलेटिन ची तयारी करायची होती. पण त्यापुर्वी सुषमा स्वराज यांनी राज्यसभेत केलेलं कुलभूषण जाधव यांच्यावरील निवेदन ऐकण्यात मी मग्न होतो… कानावर हेडफोन असल्यामुळ बाहेरचा आवाज यायचा, इव्हन शेजा-याचा आवाज यायचा देखील काही संबंध नव्हता… त्याचवेळी आग लागली म्हणुन सगळे बाहेर गेले होते मी मात्र निवेदन ऐकण्यात एकदम तल्लीन होतो… त्याचवेळी माझी सहकारी अश्विनी आत आली माझ्यासमोर जोरात हात आपटत म्हणते “पम्या बाहेर आग लागलीय आन तु बसलाय भाषण ऐकत..” कुठं म्हणून मी लगेच बाहेर आलो तर शरद सर बाकिच्यांना बोलले तुम्ही इथंच थांबा मी वरती पाहून आलो… त्यांना तरी काय माहीतीय बाहेर एवढी मोठी आग धुमसत असेल ती… मी तसाच शरद सरांच्या माग वरती गेलो तर लक्षात आलं या दरवाजातून बाहेर निघन शक्य नाही ते, कारण आगीचे गोळे दारासमोरच पडत होते… सर म्हणाले खाली चल घाबरु नकोस emergency दरवाजातून आपण सगळे बाहेर निघू… दरवाजा उघडला आणि सगळ्यांना बाहेर काढल… आम्ही जवळपास सगळेच बाहेर आलो होतो… तर समोर प्रचंड गर्दी, मोठ्या प्रमाणात धुमसणारी आग आणि तिचा मोठा येणारा आवाज… काहीच समजत नव्हतं मणातुन घाबरलो होतोच पण दाखवत नव्हतो… आम्ही बाहेर निघताना सगळे आले आस वाटलं पण बॅग आत राहीली म्हणून ती आणायला आमचे व्हिडीओ इडीटर शिव सर गेलते… ते समोर दिसले… तोपर्यंत आग जास्त वाढली होती… मोठ्यान ओरडून शिव सरांना आमच्याकड बोलावलं… सर पुढं निघाले आणि त्याच वेळी सरांच्या पाठीमाग वितभर अंतरावर आगीचा एक गोळा पडला… हातपायच गळाले माझे तर… पण माझी दुसरी सहकारी समीक्षा खुपचं घाबरली होती… तिला धीर द्यायचा म्हणून उसन आवसान आणून समीक्षा अजीबात घाबरु नकोस असं मी तिला सांगत होतो… पण ती इतकी घाबरली होती की तीच्या डोळ्यांची धार सारखी बंदच नव्हती…
आम्ही सगळे बाहेर आहोत हे नाईट वाल्यांना एकमेकांना फोन करून सांगितल… आग वाढतच होती त्याचवेळी म्हणजे १२.३५ च्या दरम्यान अग्नीशमक दलाच्या गाड्या आल्या आणि आम्ही त्यांना सहकार्य करत गर्दीला मागे घेत घेत पलीकडे निघालो… आगिवर नियंत्रण मिळवण्याच काम सुरुच होत… आम्ही सगळे बाहेर एकत्र जमलो तेंव्हा १.३० वाजले होते… त्यावेळी लक्षात आलं की ऑफिसमध्ये काम करणारा हाऊस किपींगवाला पांडू दिसत नाही… त्याचा फोनही लागेना… त्यावेळी क्राईमच्या इडीटर नी सांगीतल की त्याची तब्येत ठिक नव्हती म्हणून तो गोळ्या खावून क्राईमच्या केबीनला झोपला होता… पण मला वाटल तो बाहेर आला असेल… तो आतच आहे हे समजल्यावर राशिद सर आणि चुमर सर फायर ब्रिगेड च्या अधिका-याला घेऊन खाली गेले… पांडू झोपलेलाच होता… त्याला घेऊन सर बाहेर आले… त्यावेळी सगळ्यांच्या जिवात जीव आला… नशीब खाली आग नव्हती मात्र धुर प्रचंड प्रमाणात होता… सर सांगत होते…
ॲंबुलन्स मधे ब-याच जणांना घेऊन जाताना समोरून दिसत होतं… त्यातले काही वाचले मात्र दुर्दैवाने १४ जणांना आपला जीव गमवावा लागला…
आग विझली,धुर मात्र होताच… ऑफिसमध्ये काम करणं शक्यच नव्हतं पण सकाळी ७ वाजल्यापासून लाईव्ह जायचं म्हणुन ५ वाजता खाली जाऊन काही मशीन आणल्या आणि सकाळी ७ पासून आत्तापर्यंत शेजारच्या छोट्याशा ऑफिसमधून बुलेटिन सुरू आहेत… अनुभव भयंकर होता… अजुनही डोळ्यासमोरून आगीचा प्रसंग मात्र काही केल्या जात नाही…Good Marathi articles.
घटना समजल्यानंतर रात्रीपासून ब-याच पत्रकार मित्रांचे, इतरही मित्रांचे फोन, मेसेज आले… सगळ्यांना reply देणं शक्य झालं नाही… त्याबद्दल दिलगिरी व्यक्त करतो… घटना समजल्या समजल्या आमचे अॅंकर स्नेहील सर मुलूंडवरून १ वाजता आम्हाला भेटायला आले… खुप हायस वाटलं… तुम्हा सर्वांच प्रेम, आशिर्वाद आणि शुभेच्छा सोबत आहेतच त्या अशाच राहुद्या…. शेवटी कुसुमाग्रजांच्या दोन ओळी…
मोडून पडला संसार तरी मोडला नाही कणा,
पाठीवरती हात ठेवून, तुम्ही फक्त लढ म्हणा…!
प्रमोद जगताप,
पत्रकार, टिव्ही नाईन मराठी…
Good Marathi articles मराठी लेख
Leave a Reply